Plezier en contact. Zo omschrijft Belinda Muller de berenjacht. Zij is een van de drie beheerders van de berenjacht in Parkstad. Tijdens een wandeling langs de beren geeft Belinda ons een kijkje in de betekenis en het doel van deze actie.

Door Willemijn Gigase

Aan het begin van de route legt Belinda uit hoe ze met de berenjacht in aanraking is gekomen. Deze nieuwe rage in coronatijd is oorspronkelijk begonnen in Australië. Het idee komt uit het prentenboek Wij gaan op berenjacht van Michael Rosen en Helen Oxenbury. Nadat het ook razend populair is geworden in België, is er ook een Nederlandse versie ontstaan. Nadat het idee hier goed ontvangen was, heeft Yvonne van de Ven, initiatiefnemer van de berenjacht in Parkstad, besloten om de berenjacht ook naar Parkstad te halen. Belinda is haar toen gaan helpen. “Ik had toen meteen zoiets van: ‘Die moet toch heel veel mensen aanmelden?’ Toen heb ik haar een berichtje gestuurd of ze hulp nodig had. Daar was ze meteen heel blij mee, dus zo ben ik ermee in contact gekomen,” vertelt Belinda, die in het dagelijks leven werkt als verpleegkundige. Hierdoor heeft ze affiniteit met jong en oud.

De eerste beer die we zien is Teddy, de beer van Mr. Bean. Kinderen wijzen vol herkenning naar de beer. “Dat is ook leuk,” zegt Belinda, “als je beren hebt die kinderen herkennen van films of series, maar dat hoeft natuurlijk niet.” De berenjacht moet kinderen en ouderen een beetje afleiding geven. “Het is ontstaan door de coronaperiode, om de mensen toch een beetje op te vrolijken,” zegt Belinda. Het is de bedoeling dat zoveel mogelijk mensen een knuffelbeer voor het raam zetten. Kinderen die tijdens de coronacrisis naar buiten gaan, kunnen er dan een spelletje van maken door de beren te spotten. “Dan kunnen ze een tekening ingooien en even naar de mensen binnen zwaaien,” vertelt Belinda. 

“Het is ontstaan door de coronaperiode, om de mensen toch een beetje op te vrolijken”

Even verder staan twee pandaberen. Boven hen hangen al meerdere tekeningen die kinderen hebben ingegooid. “Wij hebben ook voorbeelden van tekeningen en berendiploma’s. Toen wij de mensen nog aanmeldden, mailde ik meteen de tekeningen mee als ze het adres stuurden. Dat is dan een A4tje met negen beertjes. Die kun je dan inkleuren en uitknippen. Maar veel kinderen maken ook zelf iets.” Als je een beer ziet dan gooi je dus zo’n tekening in en dan ga je weer naar de volgende beer. “Maar als je geen tekening hebt, dan kom je alleen kijken en ga je naar de volgende. Je hebt ook een afstreepkaart. Hier staan dan 42 beren op. Als de kinderen die allemaal gezien hebben, dan krijgen ze een berendiploma,” vertelt Belinda. 

De berenjacht in Parkstad had eerst een eigen website. Toen konden mensen hun adres opsturen naar Belinda of de twee andere beheerders, en die zette het adres van de beer dan op de website. De oude website werd op een gegeven moment te vol. Een aantal weken geleden zijn ze overgestapt op de landelijke berenjacht kaart. “Mensen kregen de oude website niet meer geopend. Er stonden toen 5500 beren op. Alleen al hier van de Graverstraat in Kerkrade stonden meer dan 40 beren op de website. Toen zijn we dus overgestapt op de website van heel Nederland, mensen kunnen zichzelf nu aanmelden. Dat maakt het voor ons wel veel makkelijker,” zegt Belinda. Op de kaart van heel Nederland staan meer dan 39 duizend beren. “En niet iedereen meldt zijn of haar beer aan, dus zijn er nog meer,” vertelt Belinda.

In de Graverstraat staat bij bijna ieder huis een beer voor het raam. De actie heeft dan ook een breed publiek. “Je hebt twee groepen die je toch iets extra’s geeft, iets waar ze naar uit kijken,” zegt Belinda. Naast de kinderen worden immers ook de ouderen op een hele positieve manier geprikkeld.

Bertie Rinkens (85) is een van deze ouderen die een beer voor het raam heeft staan. “Ik vind het hartstikke leuk. Iedere keer als er kinderen langs kwamen, dan wist ik dat ze wat in de brievenbus hadden gegooid. Dan zette ik de tekeningen weer bij de beer.” 

Winnie de Poeh en Bumba de clown staan ook op meerdere plekken voor het raam. Bumba is natuurlijk geen beer, maar mag je dan ook iets anders gebruiken? “In principe hebben we gezegd dat het een berenjacht is en dat er dus beren voor het raam moeten staan,” zegt Belinda. Sommige mensen gebruiken ook andere knuffels, maar dan is het voor de kinderen onduidelijk of het bij de berenjacht hoort. “Een klein kind krijgt vaak een beer als knuffel. Kijk zo’n beertje als dat daar,” zegt Belinda als ze naar een beertje wijst, “krijgen kinderen toch vaker in plaats van een krokodil of zoiets dergelijks.” 

De teddybeer biedt tot op de dag van vandaag hoop in bange dagen. Hier lijkt de berenjacht ook op gebaseerd te zijn. De knuffelbeer symboliseert de behoefte aan liefkozing, tederheid en contact. “De beertjes staan nu ook een beetje als symbool voor deze periode,” zegt Belinda. 

Een groepje kinderen loopt langs de huizen. Ze tellen hardop hoeveel beren ze zien en wijzen steeds naar nieuwe beren. Om de beurt gooien ze een tekening in. “Je ziet echt dat de kinderen het actiefst aan het zoeken zijn en dat de ouderen er het meest naar uit kijken dat iemand langs komt om de beer te zien. We krijgen wel de meeste reacties van de volwassenen, maar zij doen ook de aanmeldingen,” legt Belinda uit. 

De berenjacht is ontstaan zodat de kinderen iets hebben in de coronatijd, maar voor ouderen is het dus ook leuk. “Ik wacht altijd op de kinderen als ik zie dat ze hierheen komen. Dan sta ik voor het raam en dan zwaai ik naar ze. Ja, dat vind ik mooi. Het is echt iets om naar uit te kijken,” vertelt Bertie Rinkens. 

“Het is echt iets om naar uit te kijken”

“Wat ik het leukste vond? Ik vind het zo’n mooi initiatief in deze tijd. Je leert nieuwe mensen kennen, maar behoudt toch die afstand. Een kennis van mij stuurde mij opeens een berichtje van ‘hé, je hebt dezelfde beer als ik.’ Hij is toen ook met zijn beer langs gekomen om een foto te maken. Die beren zijn allebei vijftig jaar oud. Echte tweelingberen. Maar dat is gewoon leuk en heel veel mensen hebben zo hun anekdotes. Het is echt een actie om weer contact te krijgen met anderen.” De berenjacht is heel tijdsgebonden, het geeft mensen iets positiefs, juist in deze tijd. “Ik had ook niet verwacht dat het zo enorm zou zijn. Niet alleen hier in Parkstad, maar als je kijkt hoeveel plaatsen in Nederland meedoen, dat is echt ongelofelijk,” zegt Belinda. 

—

Voor het eerst verschenen op willemijngigase.com